Het ontstaan van homeopathie

De Duitse arts en scheikundige Samuel Hahnemann (1755 - 1843) is de grondlegger van de klassieke homeopathie. Deze geneeswijze bestaat dus al meer dan 200 jaar. Hahnemann ontdekte dat een stof, die bepaalde symptomen veroorzaakt bij een gezond proefpersoon, deze symptomen bij een zieke kan genezen, mits de stof op een speciale wijze bereid is.

Hij noemde dit principe 'Similia similibus curentur': het gelijke kan het gelijksoortige genezen. Een voorbeeld van dit principe vindt u in de ui. Bij het snijden van een ui krijgen de meeste mensen tranende ogen. Allium Cepa (latijnse naam voor ui) is een middel dat een bepaalde vorm van hooikoorts, die vooral gepaard gaat met tranende ogen, kan genezen. In homeopatisch bereiding heeft het middel vaak een tegengesteld effect: Coffea, het middel gemaakt koffie, bevordert de slaap.

De bereidingswijze van een homeopatisch middel bestaat uit het stapsgewijs verdunnen en schudden van een grondstof of oertinctuur (bijvoorbeeld 1 druppel + 9 druppels water + alcohol, vervolgens schudden, geeft D1. Van deze vloeistof wordt 1 druppel toegevoegd
aan 9 druppels water + alcohol, dan schudden, geeft D2.

Na 10 stappen op deze wijze ontstaat een D10 potentie. Dit procédé wordt potentieren genoemd. Homeopathie gaat uit van het holistische idee, dat lichaam en geest een onverbrekelijke eenheid zijn. Symptomen op mentaal, emotioneel en fysiek niveau zijn onderling verbonden en 'wijzen' als het ware naar het juiste middel.